Artvin Coruh University Journal of Forestry Faculty
Research Article
PDF BibTex RIS Cite

Analysis of environmental literacy for children

Year 2023, Volume: 24 Issue: 2, 234 - 243, 15.10.2023

Nilüfer KART AKTAŞ Hande Sanem ÇINAR

https://doi.org/10.17474/artvinofd.1334876

Abstract

The environment not only contributes positively to children's creativity and development, but also provides them with a fun-filled environment and gives them the excitement and responsibility of taking care of the environment. Environmental literacy is a very important issue in environmental protection and child development. The proliferation of nature-based schools is a good example in this context. However, not all individuals receive education in this context. The aim of this study is to measure children's reactions to behaviors such as environmental knowledge, environmental problems, solutions to these problems, knowledge about nature, attitudes towards the environment, fears arising from environmental problems, restlessness, value judgments and readiness to solve environmental problems, physical behaviors observed in the field, and how children evaluate the elements that provide space and equipment in the environment they are in for play while playing in an environment where they are in touch with nature. In this context, Emirgan Park, one of the most important parks of Istanbul, with its natural richness and many different children's playgrounds, was selected as a sample area. A survey was conducted with children in Emirgan Park. The sample size was taken as 100 in the survey study in which the respondents were randomly selected and conducted with the interview technique. As a result of the research, it was determined that in order to increase environmental literacy, it is important to gain habits such as perceiving the environment in all aspects and developing thinking, and that it would be useful to use different educational environments and methods besides schools for children to gain experience.

Keywords

Child, Environmental literacy, Playgrounds, Emirgan Park

References

  • Acar H, (2003). Çocuk Oyun Alanlarında Kullanıcıların Bitki Tercihlerinin Belirlenmesi Üzerine Bir Araştırma: Trabzon Kenti Örneği, KTÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Trabzon.
  • Ağyar E, (2014). Oyunun gelişim alanlarına etkisi ve çeşitli örnekler. Hülya Gülay Ogelman (Ed.). Yaşamın ilk yıllarında oyun: Oyuna çok yönlü bakış. 113-127. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Akıllı M ve Genç M, (2015). Ortaokul Öğrencilerinin Çevre Okuryazarlığı Alt Boyutlarının Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Sakarya University Journal of Education, 5(2), 81-97.
  • Bartlett S, (1996). Access to Outdoor Play and Its Implications for Healthy Attachments. Unpublished article, Putney, VT.
  • Bixler R D, Floyd Myron E, Hammutt W E, (2002). Environmental Socialization: Qualitative Tests of the Childhood Play Hypothesis, Environment and Behavior, 34(6), 795-818.
  • Braus J A ve Wood D, (1993). Environmental Education in Schools: Creating A Program That Works Was- Hington Dc: Peace Corps.
  • Chawla L, (2007). Participation and the Ecology of Environmental Awareness and Action. A. Reid et al. (eds.), Participation and Learning, Chapter 6 98–110.
  • Crain W, (2001). Now Nature Helps Children Develop. Montessori Life, Summer.
  • Cobb E, (1977). The Ecology of Imagination in Childhood, New York, Columbia University Press.
  • Çakar H, (2003). Bornova’nın Çocuk Oyun Alanlarının Peyzaj Mimarlığı Yönünden Etüdü Ve Daha Uygun Koşulların Oluşturulmasına Yönelik Bir Araştırma, Ege Üni., Fen Bilimleri Enstitüsü, Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, İzmir.
  • Çukur D ve Özgüner H, (2008). Kentsel Alanda Çocuklara Doğa Bilinci Kazandırmada Oyun Mekânı Tasarımının Rolü. Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi (A)2, 177-187, ISSN: 1302-7085.
  • Devall B, (1994). Ekolojik Benliğimiz, Der: Günseli Tamkoç, Derin Ekoloji, Ege Yay., İzmir, Ss.43-56.
  • Eripek S, (2008). Okulöncesi Dönemde Özel Eğitim, Özel Eğitim. Editör: Süleyman Eripek. Eskişehir Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayını.
  • Erten S, (2003). 5. Sınıf Öğrencilerinde "Çöplerin Azaltılması" Bilincinin Kazandırılmasına Yönelik Bir Öğretim Modeli. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25, 94- 103.
  • Fjortoft I ve Sageie J, (2000). The Natural Environment As A Playground For Children: Landscape Description And Analyses Of A Natural Playscape. Landscape And Urban Planning Volume 48, Issues 1-2, 20 April 2000, Pages 83-97.
  • Fjortoft I, (2001). The Natural Environment as a Playground for Children: The Impact of Outdoor Play Activities in Pre-Primary School Children. Early Childhood Education Journal, 29(2): 111-117.
  • Grahn P, Martensson F, Llindblad B, Nilsson P, Ekman A (1997). UTE pa DAGIS, Stad & Land nr. 93/1991 Sveriges lantbruksuniversitet, Alnarp.
  • Kaya N, (2004).Sezgilerimiz ve Takıntılarımız, Sistem Yayıncılık, 2. Baskı, İstanbul, 315s.
  • Kalıpsız A, (1994). İstatistik Yöntemler. İ.U. Yayın No: 3835, Fakülte No: 427, ISBN: 9 75-404-368-X, İstanbul.
  • Leeming F C, Dwyer W O, Porter B A and Cobern M K, (1993). Outcome research in environmental education: A critical review. The Journal of Environmental Education, 24(4): 8–21. [Taylor & Francis Online], [Google Scholar]
  • Louv R, (1991). Childhood's Future, New York, Doubleday.
  • Malone K, Tranter P, (2003). Children’s Environmental Learning and the Use, Design and Management of Schoolgrounds, Children, Youth and Environments, 13(2).
  • M.E.B (2018). Milli Eğitim Bakanlığı, Sosyal Bilgiler Dersi Öğretim Programı s.8
  • Moore C R, (1986). Childhood's Domain: Play And Place in Child Development. Biddles Ltd. P. 206. Australia.
  • Moore C R, (1996). Compact Nature: The Role of Playing and Learning Gardens on Children's Lives, Journal of Therapeutic Horticulture, 8, 72-82.
  • Moore C R, (1986). The Power of Nature Orientations of Girls and Boys Toward Biotic and Abiotic Play Settings on a Reconstructed Schoolyard. Children’s Environments Quarterly, 3(3).
  • Moore C R ve Wong H, (1997), Natural Learning: Rediscovering Nature’s Way of Teaching. Berkeley, CA MIG Communications.
  • Moore C R, (2002). The restructuring of higher education curricula: contrasting models of interpretation. Journal of Education,.27. 33-57.
  • Nowak R, (2004). Blame Lifestyle For Myopia, Not Genes. Newscientist, July 10, 2004, 12.
  • Özer N, (2015). Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının Çevre Etiğine Yönelik Farkındalık Düzeylerinin Belirlenmesi, (Yüksek Lisans Tezi). Aksaray Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü İlköğretim Anabilim Dalı Fen Bilgisi Öğretmenliği Bilim Dalı.
  • Özgüner H, Ergin Ş, Gül A, Çukur D, Küçük V, Akten M (2007) Günümüz Kültürel Yapısı İçinde Kentsel Alanda Doğa Korumanın Olanak ve Sınırları ile Sosyalizasyon Sürecinde Çocuklarda Doğa Bilinci Gelişimini Destekleyici Kentsel Tasarım Yaklaşımlarının Saptanması. Süleyman Demirel Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projesi Raporu, Proje No: 01018-M-05, Isparta, 92s.
  • Özgür H, (2000). İlkokul Dönemindeki Çocukların Oyun Araçlarına Olan İlgileri, Ege Ünv.,Fen Bilimleri Enstitüsü, Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, İzmir.
  • Öztan Y, (2002). Çocuklarda Oyunla İlgili İçgüdüsel Eğilimler Ve Eylemler. Aylık Anne Baba Eğitimci Dergisi.
  • Pyle R, (2002). Eden in a Vacant Lot: Special Places, Species and Kids in Community of Life. In: Children and Nature: Psychological, Sociocultural and Evolutionary Investigations. Kahn, P.H. and Kellert, S.R. (eds) Cambridge: MIT Press.
  • Sampson S D, (2019). Doğa Dostu Çocuk Nasıl Yetiştirilir? Doğayı Sevme Sanatı ve Bilimi. Çev. Duygu Argın. Alfa Basım Yayım Dağıtım. ISBN 978-605-171-917-7.
  • Sorkun G, (1996). İstanbul Anadolu Yakası Örnek Çocuk Oyun Alanlarının Peyzaj Mimarlığı Açısından İrdelenmesi, İstanbul Üni., Fen Bilimleri Enstitüsü, Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Taylor A F, Kuo F E, Sullivan W C, (2001). Coping with ADD: The surprising connection to green play settings. Environment & Behavior, 33(1), 54-77.
  • Taylor A F, Kuo F E, Sullivan W C, (2002). Views of Nature and Self-Discipline: Evidence from Inner City Children, Journal of Environmental Psychology, 22, 49-63.
  • Taylor A F, Wiley A, Kuo F E, Sullivan W C, (1998). Growing up in the inner city: Green spaces as places to grow. Environment and Behavior, 30(1), 3-27.
  • Tekkaya E, (2001). Tasarlanmış Çocuk Hakları: Ankara Çocuk Oyun Alanları, Milli Eğitim Dergisi, Sayı:151, http://www.yayim.meb.gov.tr/dergiler/151/tekkaya.htm
  • Turgut Y ve Yılmaz H, 2010. Ekolojik Temelli Çocuk Oyun Alanlarının Oluşturulması. III. Ulusal Karadeniz Ormancılık Kongresi 20-22 Mayıs 2010 https://www.artvin.edu.tr/karok3/IV.Cilt/(1618-1630).pdf
  • Ünal M, (2009). Çocuk Eğitiminde Oyun Alanlarının Yeri ve Önemi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(2),95-109. https://dergipark.org.tr/tr/pub/inuefd/issue/8705/108697.
  • Wells N M ve Evans G W, (2003). Nearby Nature: A Buffer of Life Stress Among Rural Children. Environment and Behavior, 35(3), 311-330.
  • Wells N M, (2000). At Home with Nature, Effects of “Greenness” on Children’s Cognitive Functioning, Environment and Behavior, 32(6), 775-795.
  • White R, (2004). Interaction With Nature During The Middle Years: Its Importance To Children’s Development & Nature’s Future. White Hutchinson Leisure & Learning Group.
  • Wilson Ruth A, (1997). The Wonders of Nature - Honoring Children's Ways of Knowing, Early Childhood News, 6(19).
  • Yapıcı Ş ve Yapıcı M, (2006). Çocukta Bilişsel Gelişim. Üniversite ve Toplum, Bilim, Eğitim Ve Düşünce Dergisi, 6,(1).
  • Yavuzer H, (1998). Çocuk ve Suç. (9.Basım) İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Yıldırım A ve Şimşek H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (5. Baskı). Ankara; Seçkin Yayınları.
  • Url 1 https://blog.commonkindness.com/2012/05/07/kindess-is-for-tree-hugging-hippies/
  • Url 2 http://www.smithsonianmag.com/smart-news/competitive-tree-climbing-thing-180956649/
  • Url 3 https://tr.pinterest.com/pin/125467539595791731/
  • Url 4. http://www.egitimveegitim.com/sektorden_haberler/2209hayvan_sevgisi_cocuklari_hayata_hazirliyor.html
  • Url 5 https://www.pinterest.com/kissoreka85/mezítlábas-élményösvény/
  • Url 6. http://www.immendingen.de/,Lde/Startseite/Leben+in+Immendingen/Spielplaetze.html
  • Url 7 http://www.yildizpark.net/site/page.asp?dsy_id=4253
  • Url 8 https://www.tripadvisor.com.sg/LocationPhotoDirectLink-g187367-d4598015-i206965115-Tierpark_Aachen-Aachen_North_Rhine_Westphalia.html
  • Url 9 http://watergamesandmore.de/nachrichten/440/spray-parks-ein-behindertengerechter-spielplatz-fur-alle
  • Url 10 https://oregonplay.wordpress.com/guidelines-2/blue-lake-regional-park-portland-metro/
  • Url 11 https://i.pinimg.com/originals/3f/90/bf/3f90bf8b00232af57a8cdd04c3fcea4d.png

Çocuklarda çevre okuryazarlığı analizi

Year 2023, Volume: 24 Issue: 2, 234 - 243, 15.10.2023

Nilüfer KART AKTAŞ Hande Sanem ÇINAR

https://doi.org/10.17474/artvinofd.1334876

Abstract

Çevre, çocukların yaratıcılığında ve gelişiminde olumlu katkılar sağlamasının yanında onlara eğlence dolu bir ortam oluşturması ile çocuklara çevreye sahip çıkmanın heyecanını ve sorumluluğunu yaşatır. Çevre okuryazarlığı, çevrenin korunması ve çocuğun gelişiminde oldukça önemli bir konudur. Doğa temelli okulların çoğalması bu kapsamda iyi bir örnektir. Ancak her birey bu kapsamda eğitim almamaktadır. Bu çalışmada amaç çocukların doğa ile iç içe oldukları bir ortamda oynarken çevre okuryazarlığı bileşenleri olarak kabul edilen çevre bilgisi, çevreye ait sorunlar, bu sorunlara aranan çözüm yolları, doğa hakkındaki bilgileri, çevreye yönelik tutumları, çevre sorunlarından kaynaklanan korkuları, huzursuzlukları, değer yargıları ve çevre sorunlarının çözümüne hazır olma gibi davranışlara verdiği tepkileri, alanda gözlemlenen fiziksel davranışları, çocukların oyunu için bulundukları ortamda mekân ve donatı sağlayan unsurlarını nasıl değerlendirdiklerinin ölçülmesidir. Bu kapsamda, İstanbul’un en önemli parklarından biri olan doğal zenginliği ve içinde birçok farklı çocuk oyun alanları barındıran Emirgan Parkı örnek alan seçilmiştir. Emirgan Parkı’nda çocuklarla anket çalışması yapılmıştır. Yanıt veren kişilerin rasgele seçildiği ve karşılıklı görüşme tekniği ile yürütülen anket çalışmasında, örneklem büyüklüğü 100 olarak alınmıştır. Araştırma sonucunda çevre okuryazarlığının artması için çevreyi bütün yönleriyle algılama ve düşünce geliştirme gibi alışkanlıklar kazandırmanın öneminin büyük olduğu, çocukların deneyim kazanması için okulların yanında farklı eğitim ortamları ve yöntemlerinin kullanılmasının yararlı olacağı saptanmıştır.

Keywords

Çocuk Oyun Alanı, Emirgan Parkı, Çocuk, Çevre okuryazarlığı

References

  • Acar H, (2003). Çocuk Oyun Alanlarında Kullanıcıların Bitki Tercihlerinin Belirlenmesi Üzerine Bir Araştırma: Trabzon Kenti Örneği, KTÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Trabzon.
  • Ağyar E, (2014). Oyunun gelişim alanlarına etkisi ve çeşitli örnekler. Hülya Gülay Ogelman (Ed.). Yaşamın ilk yıllarında oyun: Oyuna çok yönlü bakış. 113-127. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Akıllı M ve Genç M, (2015). Ortaokul Öğrencilerinin Çevre Okuryazarlığı Alt Boyutlarının Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Sakarya University Journal of Education, 5(2), 81-97.
  • Bartlett S, (1996). Access to Outdoor Play and Its Implications for Healthy Attachments. Unpublished article, Putney, VT.
  • Bixler R D, Floyd Myron E, Hammutt W E, (2002). Environmental Socialization: Qualitative Tests of the Childhood Play Hypothesis, Environment and Behavior, 34(6), 795-818.
  • Braus J A ve Wood D, (1993). Environmental Education in Schools: Creating A Program That Works Was- Hington Dc: Peace Corps.
  • Chawla L, (2007). Participation and the Ecology of Environmental Awareness and Action. A. Reid et al. (eds.), Participation and Learning, Chapter 6 98–110.
  • Crain W, (2001). Now Nature Helps Children Develop. Montessori Life, Summer.
  • Cobb E, (1977). The Ecology of Imagination in Childhood, New York, Columbia University Press.
  • Çakar H, (2003). Bornova’nın Çocuk Oyun Alanlarının Peyzaj Mimarlığı Yönünden Etüdü Ve Daha Uygun Koşulların Oluşturulmasına Yönelik Bir Araştırma, Ege Üni., Fen Bilimleri Enstitüsü, Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, İzmir.
  • Çukur D ve Özgüner H, (2008). Kentsel Alanda Çocuklara Doğa Bilinci Kazandırmada Oyun Mekânı Tasarımının Rolü. Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi (A)2, 177-187, ISSN: 1302-7085.
  • Devall B, (1994). Ekolojik Benliğimiz, Der: Günseli Tamkoç, Derin Ekoloji, Ege Yay., İzmir, Ss.43-56.
  • Eripek S, (2008). Okulöncesi Dönemde Özel Eğitim, Özel Eğitim. Editör: Süleyman Eripek. Eskişehir Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayını.
  • Erten S, (2003). 5. Sınıf Öğrencilerinde "Çöplerin Azaltılması" Bilincinin Kazandırılmasına Yönelik Bir Öğretim Modeli. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25, 94- 103.
  • Fjortoft I ve Sageie J, (2000). The Natural Environment As A Playground For Children: Landscape Description And Analyses Of A Natural Playscape. Landscape And Urban Planning Volume 48, Issues 1-2, 20 April 2000, Pages 83-97.
  • Fjortoft I, (2001). The Natural Environment as a Playground for Children: The Impact of Outdoor Play Activities in Pre-Primary School Children. Early Childhood Education Journal, 29(2): 111-117.
  • Grahn P, Martensson F, Llindblad B, Nilsson P, Ekman A (1997). UTE pa DAGIS, Stad & Land nr. 93/1991 Sveriges lantbruksuniversitet, Alnarp.
  • Kaya N, (2004).Sezgilerimiz ve Takıntılarımız, Sistem Yayıncılık, 2. Baskı, İstanbul, 315s.
  • Kalıpsız A, (1994). İstatistik Yöntemler. İ.U. Yayın No: 3835, Fakülte No: 427, ISBN: 9 75-404-368-X, İstanbul.
  • Leeming F C, Dwyer W O, Porter B A and Cobern M K, (1993). Outcome research in environmental education: A critical review. The Journal of Environmental Education, 24(4): 8–21. [Taylor & Francis Online], [Google Scholar]
  • Louv R, (1991). Childhood's Future, New York, Doubleday.
  • Malone K, Tranter P, (2003). Children’s Environmental Learning and the Use, Design and Management of Schoolgrounds, Children, Youth and Environments, 13(2).
  • M.E.B (2018). Milli Eğitim Bakanlığı, Sosyal Bilgiler Dersi Öğretim Programı s.8
  • Moore C R, (1986). Childhood's Domain: Play And Place in Child Development. Biddles Ltd. P. 206. Australia.
  • Moore C R, (1996). Compact Nature: The Role of Playing and Learning Gardens on Children's Lives, Journal of Therapeutic Horticulture, 8, 72-82.
  • Moore C R, (1986). The Power of Nature Orientations of Girls and Boys Toward Biotic and Abiotic Play Settings on a Reconstructed Schoolyard. Children’s Environments Quarterly, 3(3).
  • Moore C R ve Wong H, (1997), Natural Learning: Rediscovering Nature’s Way of Teaching. Berkeley, CA MIG Communications.
  • Moore C R, (2002). The restructuring of higher education curricula: contrasting models of interpretation. Journal of Education,.27. 33-57.
  • Nowak R, (2004). Blame Lifestyle For Myopia, Not Genes. Newscientist, July 10, 2004, 12.
  • Özer N, (2015). Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının Çevre Etiğine Yönelik Farkındalık Düzeylerinin Belirlenmesi, (Yüksek Lisans Tezi). Aksaray Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü İlköğretim Anabilim Dalı Fen Bilgisi Öğretmenliği Bilim Dalı.
  • Özgüner H, Ergin Ş, Gül A, Çukur D, Küçük V, Akten M (2007) Günümüz Kültürel Yapısı İçinde Kentsel Alanda Doğa Korumanın Olanak ve Sınırları ile Sosyalizasyon Sürecinde Çocuklarda Doğa Bilinci Gelişimini Destekleyici Kentsel Tasarım Yaklaşımlarının Saptanması. Süleyman Demirel Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projesi Raporu, Proje No: 01018-M-05, Isparta, 92s.
  • Özgür H, (2000). İlkokul Dönemindeki Çocukların Oyun Araçlarına Olan İlgileri, Ege Ünv.,Fen Bilimleri Enstitüsü, Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, İzmir.
  • Öztan Y, (2002). Çocuklarda Oyunla İlgili İçgüdüsel Eğilimler Ve Eylemler. Aylık Anne Baba Eğitimci Dergisi.
  • Pyle R, (2002). Eden in a Vacant Lot: Special Places, Species and Kids in Community of Life. In: Children and Nature: Psychological, Sociocultural and Evolutionary Investigations. Kahn, P.H. and Kellert, S.R. (eds) Cambridge: MIT Press.
  • Sampson S D, (2019). Doğa Dostu Çocuk Nasıl Yetiştirilir? Doğayı Sevme Sanatı ve Bilimi. Çev. Duygu Argın. Alfa Basım Yayım Dağıtım. ISBN 978-605-171-917-7.
  • Sorkun G, (1996). İstanbul Anadolu Yakası Örnek Çocuk Oyun Alanlarının Peyzaj Mimarlığı Açısından İrdelenmesi, İstanbul Üni., Fen Bilimleri Enstitüsü, Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Taylor A F, Kuo F E, Sullivan W C, (2001). Coping with ADD: The surprising connection to green play settings. Environment & Behavior, 33(1), 54-77.
  • Taylor A F, Kuo F E, Sullivan W C, (2002). Views of Nature and Self-Discipline: Evidence from Inner City Children, Journal of Environmental Psychology, 22, 49-63.
  • Taylor A F, Wiley A, Kuo F E, Sullivan W C, (1998). Growing up in the inner city: Green spaces as places to grow. Environment and Behavior, 30(1), 3-27.
  • Tekkaya E, (2001). Tasarlanmış Çocuk Hakları: Ankara Çocuk Oyun Alanları, Milli Eğitim Dergisi, Sayı:151, http://www.yayim.meb.gov.tr/dergiler/151/tekkaya.htm
  • Turgut Y ve Yılmaz H, 2010. Ekolojik Temelli Çocuk Oyun Alanlarının Oluşturulması. III. Ulusal Karadeniz Ormancılık Kongresi 20-22 Mayıs 2010 https://www.artvin.edu.tr/karok3/IV.Cilt/(1618-1630).pdf
  • Ünal M, (2009). Çocuk Eğitiminde Oyun Alanlarının Yeri ve Önemi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(2),95-109. https://dergipark.org.tr/tr/pub/inuefd/issue/8705/108697.
  • Wells N M ve Evans G W, (2003). Nearby Nature: A Buffer of Life Stress Among Rural Children. Environment and Behavior, 35(3), 311-330.
  • Wells N M, (2000). At Home with Nature, Effects of “Greenness” on Children’s Cognitive Functioning, Environment and Behavior, 32(6), 775-795.
  • White R, (2004). Interaction With Nature During The Middle Years: Its Importance To Children’s Development & Nature’s Future. White Hutchinson Leisure & Learning Group.
  • Wilson Ruth A, (1997). The Wonders of Nature - Honoring Children's Ways of Knowing, Early Childhood News, 6(19).
  • Yapıcı Ş ve Yapıcı M, (2006). Çocukta Bilişsel Gelişim. Üniversite ve Toplum, Bilim, Eğitim Ve Düşünce Dergisi, 6,(1).
  • Yavuzer H, (1998). Çocuk ve Suç. (9.Basım) İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Yıldırım A ve Şimşek H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (5. Baskı). Ankara; Seçkin Yayınları.
  • Url 1 https://blog.commonkindness.com/2012/05/07/kindess-is-for-tree-hugging-hippies/
  • Url 2 http://www.smithsonianmag.com/smart-news/competitive-tree-climbing-thing-180956649/
  • Url 3 https://tr.pinterest.com/pin/125467539595791731/
  • Url 4. http://www.egitimveegitim.com/sektorden_haberler/2209hayvan_sevgisi_cocuklari_hayata_hazirliyor.html
  • Url 5 https://www.pinterest.com/kissoreka85/mezítlábas-élményösvény/
  • Url 6. http://www.immendingen.de/,Lde/Startseite/Leben+in+Immendingen/Spielplaetze.html
  • Url 7 http://www.yildizpark.net/site/page.asp?dsy_id=4253
  • Url 8 https://www.tripadvisor.com.sg/LocationPhotoDirectLink-g187367-d4598015-i206965115-Tierpark_Aachen-Aachen_North_Rhine_Westphalia.html
  • Url 9 http://watergamesandmore.de/nachrichten/440/spray-parks-ein-behindertengerechter-spielplatz-fur-alle
  • Url 10 https://oregonplay.wordpress.com/guidelines-2/blue-lake-regional-park-portland-metro/
  • Url 11 https://i.pinimg.com/originals/3f/90/bf/3f90bf8b00232af57a8cdd04c3fcea4d.png

Details

Primary Language Turkish
Subjects Landscape Planning, Landscape Design, Landscape Architecture (Other)
Journal Section Research Article
Authors

Nilüfer KART AKTAŞ
İSTANBUL ÜNİVERSİTESİ-CERRAHPAŞA, ORMAN FAKÜLTESİ, PEYZAJ MİMARLIĞI BÖLÜMÜ, PEYZAJ PLANLAMA VE TASARIM ANABİLİM DALI
0000-0001-5406-899X
Türkiye

Hande Sanem ÇINAR
İSTANBUL ESENYURT ÜNİVERSİTESİ
0000-0003-2789-3681
Türkiye

Publication Date October 15, 2023
Acceptance Date October 10, 2023
Published in Issue Year 2023Volume: 24 Issue: 2

Cite

APA
KART AKTAŞ, N., & ÇINAR, H. S. (2023). Çocuklarda çevre okuryazarlığı analizi. Artvin Çoruh Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 24(2), 234-243. https://doi.org/10.17474/artvinofd.1334876
MLA
KART AKTAŞ, Nilüfer and Hande Sanem ÇINAR. “Çocuklarda çevre okuryazarlığı Analizi”. Artvin Çoruh Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, vol. 24, no. 2, 2023, pp. 234-43, doi:10.17474/artvinofd.1334876.
Chicago
KART AKTAŞ, Nilüfer, and Hande Sanem ÇINAR. “Çocuklarda çevre okuryazarlığı Analizi”. Artvin Çoruh Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi 24, no. 2 (October 2023): 234-43. https://doi.org/10.17474/artvinofd.1334876.
EndNote
KART AKTAŞ N, ÇINAR HS (October 1, 2023) Çocuklarda çevre okuryazarlığı analizi. Artvin Çoruh Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi 24 2 234–243.
ISNAD
KART AKTAŞ, Nilüfer - ÇINAR, Hande Sanem. “Çocuklarda çevre okuryazarlığı Analizi”. Artvin Çoruh Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi 24/2 (October 2023), 234-243. https://doi.org/10.17474/artvinofd.1334876.
AMA
KART AKTAŞ N, ÇINAR HS. Çocuklarda çevre okuryazarlığı analizi. ACUJFF. October 2023;24(2):234-243. doi:10.17474/artvinofd.1334876
Vancouver
KART AKTAŞ N, ÇINAR HS. Çocuklarda çevre okuryazarlığı analizi. ACUJFF. 2023;24(2):234-43.
IEEE
N. KART AKTAŞ and H. S. ÇINAR, “Çocuklarda çevre okuryazarlığı analizi”, ACUJFF, vol. 24, no. 2, pp. 234–243, 2023, doi: 10.17474/artvinofd.1334876.
JAMA
KART AKTAŞ N, ÇINAR HS. Çocuklarda çevre okuryazarlığı analizi. ACUJFF. 2023;24:234–243.
 Download Cover Image
Creative Commons License
Artvin Coruh University Journal of Forestry Faculty is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.